Oysa Kİ Şiiri - Aydın Gürz

Oysa ki seni hiç sevmemiştim… okul açıldığında okulu, servis beklerken durakları sevdim. Kışın
Ayazlar da kayıp düşmeyi, yaşamı durduran soğukta ellerim titrerken sigara içmeyi sevdim.
Oysa ki seni hiç sevmemiştim…
Kalabalıkta yalnız kalmayı, her taraf ışıkken karanlığı sevdim. Güneş doğarken ayın gizemli ışığını beklemeyi sevdim.
Ve yine her kış geldiğinde yazın sıcaklığını, her sonbahar yaprak dökümünde baharın gelip çiçek açmasını sevdim.
Oysa ki seni hiç sevmemiştim…
Doğruları öğrendikçe yanlışları,
gerçeği gördükçe hayalleri, birde sevmeyi senden öğrenince,
hep aşksız tek başına yaşamayı sevdim.
Oysa ki… bir çam devrildiğinde binlerce fidan dikmeyi, nisan günlerinde yağmur altında sırılsıklam ıslanarak seni düşünmeyi ve de gerçekleşmeyen, isyanlarımı gerçekleştirmeyi sevdim.
Oysa ki… seni hiç sevmemiştim.
Ben neyi sevdim biliyor musun?
Ben sende seni bulamamayı, sensiz seni düşünmeyi sevdim.
Geceler boyu uyumamayı, içlenip de zalim her sözüne ağlamayı sevdim. Kalemimi, defterlerimi ve beni tek anlayabilen senin şiirlerini sevdim. Oysa ki… seni hiç seni hiç sevmemiştim…
Çünkü dünyaya böyle bir aşk gelmedi daha…
Aydın GÜRZ