Oysa Ki Şiiri - İlker Timur

Oysa Ki

elimi uzatamadığım kadın belki yanlış tüm anladıklarım... ama yapma sen de bunu: ne istedin ki karanlığından gecemin dökülüşünden sonbaharımın? ne zararı vardı kekeme susuşlarımın? cümlelerin sırtını dönüp gittiği artık uyuması gerektiği gibi çocuğun kapanmasıyla masal kitabının geriye kalan her şeyi hayaletlerin kemireceği salıncaklı parkların? paslanmış kilitlerini açmanın şimdi gıcırdayan kapılarımın ve ekmek kırıntıları bırakmanın kuşlara umut verip uçabilmeye parmaklarınla ufaladığın? geri dönecekmiş gibi yapmak da anlamsız hiç gitmeyecekmişsin gibi bir şey hep biter bu hayatta ben olmam, sen sen olmazsın, ben ama biz hep biteriz sonunda sonuna dek kalabilirmişiz gibi... ve onlar da güler yeniden anlayamadıkları kadar çok gülerler işaretler parmaklar seni beni işaretler yaşanmışlar kaldığımız yeri sayfalarda yaşanmamış olanları hatırlatır gibi... elimi uzatamadığım kadın birinin nefesimi tutmayı bırakabileceğimi söyleyeceğini o kadar bekledim ki... sadece inanmamaya alışmak daha kolay olan inanmaya çalışmaktan... kokunu öyle istiyorum oysa ki...

İlker Timur
Kayıt Tarihi : 31.3.2012 06:14:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İlker Timur