Limon, Portakal ağaçlarında okşayışların,
Bahar dallarında kokun var kadınım,
Gözlerin Ege'den bakar,
Ben Ankara bozkırından,
Asılı kalmış sözcüklerimiz,
Rüzgarla fısıldaşıyor duyuyormusun,
Günaydınların nar çiçekleriyle taşınır sabahlarıma,
Fikrimin ince gülleri açar her saat bağrımda.
Kordonboyu ayak seslerimizi özlemiş,
Osmanlı kahvesinden seslenir garsonlar,
İki orta şekerli, ama mutlaka yanında güllü lokum,
Karşıyaka'da Barınak, yeminler eder yeniden,
Sevgimizi barındırmak için.
Turkuazda ki kaya, dokunulmamış yerli yerinde,
Bekler durur oturmamızı sabırla,
İnanmazsan aç pencereni kokla,
Çiçekler çoktan açmış Urla yolunda.
İzmir oto garajı ve bekleyen bir adam,
Gülümseyerek geliyor ona bir çift güzel göz,
Unutmak mümkün değil yaşanan anları,
Güzelliklerdir hazırlayan yarınları.
Kaç defa veda ettik, kaç ayrılık yaşadık,
Başarmak neyi başarmaktır sormalı yeniden,
Kim neyi bekliyor anlamak mümkün değil,
İki kelebek kanadına yüklenir mi bu sevda,
Özgürdür kelebekler demişti oysa büyük usta,
Özgürlüğü bilen kelebeklerden,
Beklenir mi bu acımasız kin ve nefret.
Bir tutam sevgidir istediğimiz,
Kime ne ettik ne eyledik,
Nedendir etrafın bunca red türküsü,
Öcüden korkan çocuklara döndük.
Sen benim türkülerimde, şarkılarımdasın,
Her yazdığım şiirimde en güzel mısrâmsın,
Bir daha ele geçmez anılar sanma yaşanmışlıkları,
İki göz yaşının arasında yine ben varım.
Sevdamızı sarıp sarmalayıp kaldırdık sanmasınlar,
Yüreklerimizi buza yatırmadık,
Öylesine yangınlarda ki bu iki yürek,
Hiç sevmemişler sussun konuşmasın.
2008-Ankara
Kayıt Tarihi : 29.3.2008 17:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
