Oysa, İnsanlık Şiiri - Hüseyin Çubuk

Ne garip değil mi,
Şu devirde bile, insanların, halâ kendini, bir din ile ifade etme gereksinimi..
Oysa İnsanlık;
Karşılıksız sevgi gibi, sevda gibi aşk gibi..
Örneğin, ahiret hesabı yapmadan,
Düşünebilmektir ıraklı çocuğu, filistini, somaliyi,
Hiç bir karşılık ummaksızın,
Sorgulayabilmektir, yüz binlerin, atom bombası ile yakılarak katledildiği,
Hiroşimayı, Nagazakiyi,
İnsan; insanların özde inanmadığı, sadece inandığını zannettiği, kimilerinin de ardına gizlendiği, herhangi bir din ile değil,
İnsan, korkmadan, hür vicdanı ile, yüreği ile ifade edebilendir, kendini..

10/10/2011

Hüseyin Çubuk

______________________

Bu Şiirin Hikayesi
_______________

İnsanların nasıl kazandığı ile değil, ne kadar kazandığı ile değer gördüğü günümüz toplumlarında, bilgi birikimi ve ekonomik kazancı ile öne çıkamamış kimi cahil ve vicdani duygudan yoksun kesimlere, ikinci sınıf olmaktan kurtulmak adına, kendilerini, bir din ile, ya da, dinsel simge ile ifade etme gereksinimleri, onlara, en kolay ve en kazançlı gözüken bir seçenek olarak sunulmuştur, emperyalistler tarafından.. ki, işte o insanların bu konumu, emperyalistler tarafından laik anti laik çatışması ile, o toplumu din üzerinden bölmek için bulunmaz fırsat oluşturur..

Ben, bugüne kadar yaptığım araştırmalarımda gördüm ki;
İnsan, vicdani duygusundan kopmadığı sürece, vicdanı ile davrandığı sürece insandır..
Oysa şeriat, yani baskı ve tahakûm amaçlı toplumsallaşmış bütün dinler, vicdanı mantığı, yani insanı yok saymıştır..
İnsanlığı, Allah korkusu ile tanımlamak, bir insanın kendi doğası ile çelişmesidir.. Yani insanın kendi vicdanını, kısacası, kendi kendini yok saymasıdır..

10/10/2011

Hüseyin Çubuk

_____________________
_____________________

HİKAYESİ;
_________

Che, dünyanın sosyoekonomik durumunu iki satırla özetlemiş;

Tüm dinler, emperyalizm ve kapitalizmin tekelindedir.
Fakir fukaraya cennetin anahtarı vaat edilir ve diğer yandan sömürmeye devam edilir.
Bu kural, dinlerin insan hayatına girdiği andan itibaren geçerli olan bir kuraldır.
_______________
________________
DÜNYANIN EN TEHLİKELİ HALİ. CEHALETİN ÖRGÜTLÜ HAREKETE GEÇTİĞİ HALİDİR.....

GOETHE

______________________
______________________

İnsan, Dünyanın öbür başında, birine haksız yere atılan tokatı kendi yüzün de hissedendir..

Ernesto Che Guevara
____________________

İnsan, düşünen varlık olarak, yaşamı tamamen sona erdiren bir ölüm gerçeğini kabul etmek istememiş..
Bu Dünyadaki yaşamının sonlanması sonunda, ruhu ile yeni bir yaşama başlaması gerektiğine kendini inandırmak adına, kendi kendine bilinç altına baskı yapmış..
Onun içindir ki; zaaflarına yenik düşen bu tür insanlar, öbür dünyaya, ve öbür dünyaya hazırlık için, ne söylenirse söylensin, kayıtsız şartsız sorgulamaksızın, inanmak istemiş..

İşte insanların bu zaafları sömürgeci zihniyetin iştahını kabartmış.. Ve mantar gibi din tacirleri türemiş, insanların sırtından geçinen..

Örneğin; bu Dünya da düşünen beyin ise, ki hiç kuşkusuz öyledir, öbür dünyaya gideceğini zannedettiği, ruhun, (ki; ruh, sadece bir yansımadır..Yani; İnsanın psikolojik halidir) bedenin her yaptığından neden sorumlu tutulduğunu, sorgulama gereksinimi duymamış.

İnsanlar, elçilerin iddia ettiği, bu Dünya deneme dünyası, asıl önemli olan öbür dünya söylevlerinin;
Tanrı, kendi yarattığı kulları için; acaba hangi kullarımı cennete gidecek kadar iyi, hangi kullarımı cehenneme gidecek kadar kötü yarattığımı öğrenmek için bu Dünyayı da, deneme dünyası olarak yarattım dediğini iddia eden, elçilerin, Tanrıyı sıradanlaştıracak kadar çelişki içine düştükleri gerçeğini de insanların çoğunluğu sorgulama ihtiyacı duymamışlar..

Yani; Tanrı, dini kitaplarda iddia edildiği gibi, bedenimize üflediği kabul edilen, kendi ruhunu mu cezalandırıyor? ?
Ya da; kendi ruhunu mu mükafatlandırıyor (elçiler tarafından iddia edilen) öbür dünyada? ?

Oysa; Çocuğunu cezalandırmak için, suç işlemesini bekleyen kaç baba tanıyorsunuz? ? .. Çocuğunu suç işlemekten alıkoyacak güce sahipken..

Din adına yapılan, her tür vahşete, duyarsız kalan, kaç, inançlı olduğunu iddia eden insan, inancını İsbatlamak için, kendi çocuğunu boğazlayacağını iddia edebilir..

Ve, eğer, öbür dünya olsaydı, inançlı olduklarını iddia edenler tarafından Kainatı yarattığı söylenilen Tanrı, cenneti ve cehennemi şeffaf olarak bu dünyadaki kullarına gösteremez miydi? ? ki; insanlar hala orta çağdan kalan dini kitaplar ile ahiret arıyorlar..

Kaldı ki; bugün uzaydan bakıldığında yerin metrelerce altındaki madenlerin hangi bölgelerde nitelikleri ile birlikte görüntülenebiliyor..

Eğer gaye, insanların biri birlerine karşı adaletli davranmaları ve her insanın cennete gitmesi ise? ? Buna Tanrının gücü yetmez miydi ki; bizden hiç bir farkı olmayan ve Tanrıdan aldıkları görevleri, Tanrının da kendilerini koruduğunu, desteklediğini iddia etmelerine rağmen, başarmaya ömürleri bile yetmeyen elçiler görevlendirsin Tanrı..? ?
Kaldı ki; Elçi olduklarını iddia eden insanlar, bu başarısızlıklarına, Tanrı adını da ortak etmişlerdir..

Kısacası; kendilerini Tanrının elçisi olduklarını iddia eden insanlar, yüreklerine hükmeden Tanrıyı diğer bütün kullarının yüreklerine hükmedemeyecek kadar sıradanlaştırmış olmuyorlar mı? Tanrının sadece kendilerine hükmettikleri iddiaları ile..

Bir insan, her şeyi dini yorum ile geçiştiriyor ise; onun bilimsel öğretiden yana hiç bir şey kazanamadığını, ve insanlara da kazandıracak hiç bir şeyinin olmadığını gösterir, ne yazık ki..

Ve daha vahimi; daha da derine indiğinde, toplumsal dayatma dini yorumların; ŞERİAT.

Şeriatın ise; insanın kendi vicdanını, kendi mantığını öteleyerek, (yok sayarak) bilimsel hiç bir şey öğrenmesine gerek duymaksızın, sadece uyması gereken, ve karşısındaki herkesin de, uyması için, baskı yapması gereken, olarak algıladığı, emirler zincirinden ibarettir.

Toplumsal dayatma dinler, insanlığın ancak, dini korku ile olabileceği mantığını, bir çeşit hipnoz ile, insanlara kabullendirerek insana kendi vicdanını yok saydırmıştır..

Oysa;
Bir insanın dürüst olması için dini korku gerekmiyor,
Olaylar karşısında, vicdanı ile davranması yetiyor..

Örneğin, kumar, iftira, hırsızlık gibi yanlışlar, zaten insan vicdanının reddettiği olgular olmasına rağmen, din tacirleri, insanların bu kendi özünü, kendi vicdanını, insanlara hipnoz ile yok saydırarak, pazarlarken, aynı zamanda, topluma hükmetme kariyeri gibi, kendi kişisel çıkarlarının üstünü örtmek amaçlı kullanmışlardır..

İnsanların nasıl kazandığı ile değil, ne kadar kazandığı ile değer gördüğü günümüz toplumlarında, bilgi birikimi ve ekonomik kazancı ile öne çıkamamış kimi cahil ve vicdani duygudan yoksun kesimlere, ikinci sınıf olmaktan kurtulmak adına, kendilerini, bir din ile, yada dinsel simge ile ifade etme gereksinimleri, onlara, en kolay ve en kazançlı gözüken bir seçenek olarak sunulmuştur, emperyalistler tarafından.. ki, işte o insanların bu konumu, emperyalistler tarafından laik anti laik çatışması ile, o toplumu din üzerinden bölmek için bulunmaz fırsat oluşturur..

Ben, bugüne kadar yaptığım araştırmalarımda gördüm ki;
İnsan, vicdani duygusundan kopmadığı sürece, vicdanı ile davrandığı sürece insandır..
Oysa;
Şeriat, yani, baskı ve tahakküm amaçlı toplumsallaşmış bütün dinler; vicdanı mantığı, yani insanı yok saymıştır..
İnsanlığı, Allah korkusu ile tanımlamak, bir insanın kendi doğası ile çelişmesidir.. Yani insanın kendi vicdanını, kısacası, kendi kendini yok saymasıdır..

Ve, bir dini benimsemek, bulunduğun toplumun içinde doğup büyüme nedeniniz ise, biliniz ki; bu bir inanç değil, dededen toruna bilinç altı baskısı ile özümsetilmiş, kültürdür..

Örneğin; Yahudi bir toplumda doğup büyüyen bir çocuk, Yahudi dinini, Hıristiyan toplumda doğup büyüyen bir çocuk, Hıristiyan dinini, ve İslam bir toplumda doğup büyüyen bir çocuk, İslam dinini özümseyerek büyür..
Yani, din de, dil gibi, insanın bulunduğu toplumdan kazandıklarındandır..

Ve, bütün dinlerin ortak yanı; ÖNCE AHİRET derler.. ÖNCE VATAN demedikleri gibi bu değim ile de her halükarda taban tabana zıt ve kavgalıdırlar.. Bu neden ile, ülkeleri talan ve sömürü amaçlı işgal eden emperyalistler için, bu toplumsal dayatma dinler, toplumları öbür dünya ilizyonu ile uyutarak, uyuşturarak köleleştirmek için olmazsa olmazlarındandır..

Zaten, inandıklarını sandıkları, öbür dünyayı elde etmek için, bu dünyayı kana bulayan teröristler ile, bu dünyayı ele geçirmek için, her tür katliama başvuran emperyalistlerin çıkarları çatışmaz..
Çünkü; o teröristleri büyüten ve organize edenler de yine emperyalistlerdir..

Yani, insanların bu zaafları, birazda, vicdan ve mantıklarını öteleyecek kadar bencil davranmalarından kaynaklı..
Ve emperyalistler insanların bu zaaflarından, dini kullanarak, sonuna kadar yararlanmışlardır..

Oysa;
İnsanlar, doğa üstü varlıklara ve ahirete özde hiç inanmamışlardır.. İnanmak adına,kendi kendilerine uyguladıkları bilinçaltı baskısı ile, sadece, inandıklarını sanmışlardır..

Örneğin;
Bakmak ile görmek biri birinden ne kadar farklı ise;
İnanmak ile, inandığını sanmak da, biri birinden o denli farklıdır..

İnanç;
Bir insanın her davranışını, ben bunun hesabını nasıl vereceğim diye diye ölçerek atması ise;
Ülkemizdeki, kaçak elektrik kullanımının, kaçak su kullanımının, dolandırıcılığın, hırsızlığın, yalan söylemenin, her kızdığı birine iftira eden insanların oranlarına baktığımızda;
Görürüz ki;
Aslında, İnsanlar İnanmıyorlar...
Sadece İnandıklarını Sanıyorlar..

Ve ne yazık ki; İnsanlar bu davranışları ile, dinin saçmalıklarına inanmak adına, uzun yıllar, kendi vicdanlarını, kendi mantıklarını ötelemekten, kendi vicdanlarına, kendi mantıklarına yabancılaşmışlardır..

11/06/2011

Hüseyin Çubuk

___________________________
___________________________

BİZLERİ TUZAĞA DÜŞÜREN ARZULARIMIZ.. (Alıntı)

Asya da maymun yakalamak için kullanılan bir çeşit tuzak vardır.
Bir Hindistan cevizi oyulur ve iple bir ağaca veya yerdeki bir kazığa bağlanır. Hindistan cevizinin altına ince bir yarık açılır ve oradan içine tatlı bir yiyecek konur. Bu yarık sadece maymunun elini açıkken sokacağı
büyüklüktedir. Yumruk yaptığında elini dışarı çıkaramaz.

Maymun tatlının kokusunu alır, yiyeceği yakalamak için elini içeri sokar, ama yiyecek elindeyken elini dışarı çıkarması olanaksızdır. Sıkıca yumruk yapılmış el, bu yarıktan dışarı çıkmaz. Avcılar
geldiğinde maymun çılgına döner, ama kaçamaz. Aslında bu maymunu tutsak eden hiçbir şey yoktur. Onu sadece, kendi bağımlılığının gücü
tutsak etmiştir. Yapması gereken tek şey, elini açıp yiyeceği
bırakmaktır. Ama zihninde açgözlülüğü o kadar güçlüdür ki bu tuzaktan kurtulan maymun çok nadir görülür.

Bizleri de tuzağa düşüren ve orada kalmamıza neden olan şey,
arzularımız ve zihnimizde onlara bağımlı oluşumuzdur. Yapmamız gereken; elimizi açıp benliğimizi, bağımlı olduğumuz şeyleri serbest
bırakmak ve dolayısıyla hür olmaktır!

____________________________________
____________________________________

BEŞ MAYMUN HİKAYESİ (Alıntı)

Kafese beş maymun koyarlar. Ortaya da bir merdiven konur

ve tepesine de iple bir kangal muz asılır.

Her bir maymun merdivenleri çıkarak muzlara ulaşmak

istediğinde dışarıdan üzerine soğuk su sıkılır.

Her bir maymun aynı denemeyi yapar, buz gibi soğuk suyla ıslatılır.

Bütün maymunlar bu denemeler sonunda sırılsıklam ıslanırlar.

Bir süre sonra muzlara doğru hareketleneni diğer

maymunlar engellemeye başlar. Su kapatılıp

maymunlardan biri dışarı alınır, yerine yeni bir maymun konulur.

ilk yaptığı iş, koşup muzlara ulaşmak için merdivene tırmanmak olur.

Fakat diğer dört maymun buna izin vermez ve yeni maymunu bir de döverler.

Daha sonra ıslanmış maymunlardan biri daha yeni bir maymunla değiştirilir.

Ve o da merdivene ilk yaptığı atakta dayak yer.

Bu maymunu en şiddetli ve istekli döven de biraz önce diğerleri

tarafından engellenen ve ilk dayağı yiyen birinci yeni maymundur.

Islak maymunlardan üçüncüsü de değiştirilir. Bu da ilk atağında

diğerleri tarafından cezalandırılır. Diğer dört maymundan yeni

gelen ikisinin en yeni gelen maymunu niye dövdükleri konusunda

hiç bir fikirleri yoktur ama en iştahlı dövenler de onlardır.

Sonra en baştaki ıslanan maymunların dördüncü ve beşincisi de

yenileriyle değiştirilir. Ama tepelerinde o bir kangal muz hala

asılı olduğu halde artık hiçbiri merdivene yaklaşmamaktadır.

Neden mi? Çünkü burada işler böyle gelmiş ve böyle gitmektedir...

işte bu nokta organizasyonel (ya da toplumsal) negatif öğrenmenin

şartlanmanın başladığı yerdir. Artık Türkiyede olduğu gibi kötü

yönetilmeyi ve maymun davranışını kanıksarsınız, hatta hayatınızdan

memnun olmaya başlar, kurulu düzenin savunucusu

olup karşı çıkana da en çok ve en iştahla siz engel olursunuz

İşte ideolojilerin tabulara dönüşümünün hoş bir anlatımı...

______________________________________
______________________________________

Batılılar geldiklerinde ellerinde İncil vardı, bizim elimizde topraklarımız vardı.
Bize gözlerimizi kapayarak dua etmesini öğrettiler.
Gözümüzü açtığımızda bizim elimizde İncil, onların elinde topraklarımız vardı.

Jomo Kenyatta
(KENYA Kurucu Devlet Başkanı)

_____________________________________
____________________________________