Susuşunda bir aşk,
Gözlerinde tutku gizliydi.
Bitti!
Oysa hiç başlamamıştı ki…
Ardından çaresizliğimi dökebildim,
Seni korkularınla yolcu ederken.
Her kıvrım, her kıvrılış
Ve her kaçış
Umudun kan kaybetmesiydi.
Gittin!
Oysa hiç gelmemiştin ki…
Zaman kendi ekseni etrafında yol alırken
Ve acıtırken her ayın 7 si
Bu yolculukta yolumu hep,
Birşey kesti.
Belki! ! !
Oysa hiç sevmemiştin ki beni …
Yürek şimdi bir mavi yangının,
Kara dumanında nefessiz.
Varolan herşey, dualarım haricinde sessiz.
Buz tuttum!
Oysa hiç yakmamıştın ki …
Mehmet AdilKayıt Tarihi : 11.9.2008 11:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!