Oysa Gelirsin Diye... Şiiri - Sadakat 27

Oysa gelirsen diye bekledim seni
geleceğini umut ederek
gelirsen diye hayaller kurarak bekledim seni
bazen yıkıldım
bazen unutuldum ama
seni unutmadım, unutamadım
seni bekledim hep
ıssız bir sokağın
ıssız evindeki buğulu camlarında
seni bekledim belki gelirsin diye
benim bu halimi görüpte
bir daha gitmezsin diye bekledim
seni beklerken uyudum hep
soğuk odamın sıcak yatağında
titrerken dişlerim ısrarla
senin adını fısıldadım inatla
kaltığımda sabahları
ilk senin için hazırladığım yatağa
senin için yaptığım yemeğe baktım
olurda gelmişte yatmışsındır
olurda sana ağlayarak hazırladığım yemeği yemişsindir
beni sessizce öpüp belkide sabaha kadar başucumda beklemişsindir
olurda...
ama hep olurda diye tıkanıp kaldı cümlelerim
hiç olmadı
hep olmasını istedim ama
olmadı
seni tren garlarında bekledim
paslanmış tekerler arasında
parlayan yüreğimle
senin için durmaya hazır kalbimle
seni bekleyen minicik gözlerimden akan
kocaman yaşlarla bekledim seni
nerden bilirdim
senin dönmeye değilde ölmeye gittiğini
nerden bilirdim arkandan beklemelerimin
sadece bir beklenti olduğunu
nerden bilirdim anne sen söyle
senin beni bırakıpta
yanlış başına uzak diyarlara gideceğini
bir hayalin arkasında
hayali beklediğimi
nerden bilirdim anne
yemeklerimin bozulupta
hazırladığım yatağın hep soğuk kalacağını
nerden bilirdim anne
seni sevemeden kaybedeceğimi
beklediğim tren garlarında adının bile anılmayıp
buğulu camlara yazdığım adını benden başkasının okuyamayacağını
nerden bilirdim anne
bir sabah uyandığımda
yanımda kimse yokken yine
dayanamayıp
tek kurşunu sana dönüş bileti yapacağımı
elvada yanlızlık derken
sana kavuşacağımı...