Oysa Emin Değildim Hayattan

oysa emin değildim hayattan
açık puntolarla yazılan yazılar
Ki evrilirken bendenime
hırpalanmış ruhama vurgun
Şayaklı satırlar anlatır beni

Gecenin kanı uyurken
İntihar düşünceleri kol gezer
Soy kütüğünde intihar eden yazgı Dolaşır göğermiş dudaklarımdan öper

Çıkınım yorgunluk dolu
Oysa biz hayallerimizi kuşun kanadına takıp
Aşılmaz yollarda efsunlu sular yudumlacak
Çıkınımıza mor sevdalar düğümleyecektik

Olmaz mıydı
Hırpalanmış harmani altında
Asfaltın eriyen gözünden
Gökyüzünün beyaz bulutlarından
Mavi sevdalar ayartsaydık

Oysa emin değilim şimdi hayattan
Açık puntolar evrilmiyor bedenime
Divitin sancağını almış bir sevda
Mecnunun eleminden bir şeyler
Şey birler kazıyor kanıma

Şarkımızın son sözü pişmalık mı olmalıydı
Ağlarken bir çocuk patlarken bir bomba
Kavgayı sıyırıp sinesinden paslı çağın
Yatırsaydık nazlı güvercini kucağımıza

Şahane olamam zaten bekleme bunu
Bekletme beni
Anlatırım o kadar çağırdım ki seni
Çağıramam seni
Artık yüzsüzüm, dilencilerdende arsızım...