Oysa Çok Sevmiştim Seni

Bir varmış, bir yokmuş gibi
Başlayan bir aşk hikayesi
Sevmiştim oysa.
Çok,hemide çok seni.

Hiç tahmin bile edemezdim.
Beni böylesine yüz üstü bırakıp
Ansızın gideceğini.

Biliyordun değilmi sevgilim
Bal gibi.
Aşkım, bitanem.
Seni, ne kadar sevdiğimi.

Sırılsıklam, deliler gibi
Aşıktık,
Tutkunduk bir birimize.

Sana ilanı-ı aşk yaparken
Hatırlıyormusun tatalım
Bir keresinde gelmiştim
Önünde aşkımız için dize.

Ne oldu peki ne oldu bize.
Güneşimiz karardı
Sevdamızı, aşkımızı
Seller aldı.

Feleği, kandırmıştık
Mutlu mesut günleri
Yaşamak adına
Çalmıştık.

Sırılsıklam sevdalı idık, biri birimize
El ele tutuşyorduk.
Bakıyorduk inadına, inadına
Göz göze.

Ateşli bal dudaklardan
Zaman zaman
Kimseler görmesindiye
Kaçamak öpücükler alıyorduk.

Deliler gibi gelip geçen
Arabaları sayıyorduk
Gök yüzünden parıldayan
Yıldızlar toplayıp
Biri birimize,hediye ediyorduk.

Hatırlıyormusun aşkım
Bir keresinde,
Bir çay bahçesinde

Yıllarca gölgesinde oturduğumuz
Ulu çınarın, devrilen
Koca gövde üzerinde

Hayatın bir gün
Sona erip ermeyeceği
Hakkında yorum yapıyorduk.

İşte sanırım o gün geldi.
Her şey yalan.
Meğerse her şey
Sonsuz değilmiş.

Tıpkı yıllanan
Aşkımızın
Aniden bitmesi gibi.

Ne kadar güçlü olsa da.
Meğerse, meğerse bir gün.
Biti veriyormuş
Demek ki yıllanmış olsa da
Sevgi....

Saygılarımla....

30.Kasım. 2007
Şair 67.