Yaşadığımız şehirde, biz gittikten sonra sessizlikler hakim olacak.
Ve yığınların mekanı olacak geçtiğimiz yollar.
Belki yaşamadığımız için,birbirimizi suçlayıp duracağız her aklımıza geldiği vakit.
Hiç istemediğiz kadar hayat bizi bir yerlere savrulacaktır.
Kafamız mezar taşına vurulmuş gibi, ani bir refleksle uyanacağız.
Çırpınacağız,sitem edeceğiz,geri dönmek için keşkelere sarılacag ız... Faydasız olacak elimizden gidecek saniyeler,dakikalar ve hatta saatler bile...
Ne garip, bir girdabın içinde cebelleşiyoruz.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
dostum harıka yazmıssın yuregıne saglık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta