Oysa Bir Bilseler Şiiri - Evrim Alca

Kalemim küskün bu gece bana,
Kaç zamndır
Almadım kalemi elime;
Uzak düştük birbirimize.
Anlat diyorum yüreğimi,
Çiz beni boş sayfalara.
Kalemim ucunda tüketiyor rengini,
Görünmezlik dökülüyor ucundan.
Gece küskün bana,
Kaç zamandır
Bakmadı gözlerim geceye.
Yıldızları bir bir saklıyor benden
Karadıkça kararıyor gözlerimde,
Gömüyor beni derinlere.
Oysa!
Bir bilseler!
Yüreğimde ki boran fırtınasını,
İçimde ki hazin tükenişi,
Küsmezdi kalemim
Ucu kömür çizerdi,
Viran çizerdi beni boş sayfalara.
Kırılırdı belki de,
Ağır çizgilerimde.
Gecem küsmezdi bana
En parlak yıldızını sererdi önüme,
Sen diye baktığım yıldızımı;
Bir mutluluk misali
Koyardı avuçlarıma.
İsyan ederdi belki de tükenişime,
Yıldızları yağdırırdı gözlerime
Gözyaşımın tükendiği yerde.
Şimdi her şey bende;
Bense onlarda tükeniyorum.