Oysa bilmiyorsun Şiiri - Güler Kocagil

Şimdi gidiyorsun
Git
Gözlerin de bir galibiyetin daha mağrur emareleri
Avuçlarında kristal sandığın cam parçaları
Birazda acıyarak kalana
Git
Oysa bilmiyorsun
Kalan sensin
Verdiklerimden aldıklarımı çıkarttığımda
Kalan

Gidiyorsun
Aslında bilmiyorsun
Giden olmanın hastalıklı hazzını
Sana ben tattırdım
Ben yaşattım bu sahte zaferi isteyerek
Ve bilmiyorsun ki bu gidiş baştan yazılmıştı zaten
Ama sen yinede bilme

Bir sofraydı yüreğim
En güzel tatların sona saklandığı
Gerçekten aç,
Beklemeyi bilen yüreklerin doyacağı
Halbuki sende açtın
Ama senin açlığın
Bir çocuğun cebinde yokken parası
Ekmeğe sevgiyle bakarken
Duyduğu açlıktan öte
Peteğine bal götürmenin telaşında
Daldan dala konan arının
Sabırsız açlığıydı
Oysaki hep doyurgan ama aç kalacaktı

Şimdi gidiyorsun
Git
Giderken yanına
Geçmiş günlerin anılarını
Beni hatırlatan bir kaç parça eşyayı
Belki leri
Keşke leri
Aslında ları
Alma
Heybende kalmasın hiçbir şey
Azıksız çık yola
Bulduklarınla doyacaksın
Bana güven
Ancak.. böyle huzur bulacaksın.