oysa ben şubattım
ben hep şubatta kaldım
sevgili sevgilim
belkide ilk doğduğum anda
farkında olduğum ilk zamanda
soğuktu ortalık o zamanlar
yarı tatildi
kardı; kıştı
gelip geçerdi sevda güvercinleri
kimse bilmezdi ama
ben yaşardım
çocuksu mutluluğunu
koşar adım bana gelirdi
hayallerin, düşlerin
sabahlara kadar
dumanlardan oyunlar çizerdik
ohh ne güzeldi gözlerin...
gökyüzü annemize
çocukluk aşklarımızı anlatırdık
dışarı da nefeslerimiz
yağmur olmak için bulutlaşırdı
soğuklaşırdı cisimler
başka iklimlerde
sana yağmur olup yağardı
aşklar
her mevsim her ay yaşanırdı
oysaki ben
temmuzuda gördüm
kasımıda aralığıda
fakat ben hep şubattayım
bende ki sendeydim
Aydın Gürz
Aydın GürzKayıt Tarihi : 11.1.2012 19:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aydın Gürz](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/11/oysa-ben-subat-tim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!