Sislerin ardından seslendim bu gece sana
Sensizliğime isyan gibi karanlıklara
Buğulu camlardan seyrettim gökyüzünü
Yıldızların bile boynu büküktü yalnızlığımda
Oysa yanımda olma ihtimalindi beni hüzne boğan
Gecesiz sabahları ve sabahsız geceleri yaşamalıydım seninle...
İsyanım sana değil zamana bitanem
Zamansız yaşanan karanlıklara
Özleminle kavrulmakta yüreğim, sevdanın ateşiyle yanmakta,
Oysa seninle olmalıydım şuanda...
Göğsüne dayayıp başımı uyumalıydım,
Sessiz, sakin, güvende hissederek kendimi...
Tıpkı bir bebeğin annesinin koynunda uyuduğu gibi...
22.12.2002
Gonca ÇavdarKayıt Tarihi : 6.9.2003 22:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)