Oysa Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Kim bilir,
Belki bir gün sarı yapraklarında
Solacak dizeler
Sayfaların, unutulacak;
Birer birer çökecek
Sanal sayfalarda yazdıklarım
Ve
Ve unutulacak,
Unutulacak benim gibi.

Unutacak tüm sözcükler yazanı,
Unutacak dizeler
Beni bile,
Senin gibi.

Oysa
Anılara veda ederken
Gözyaşlarımı göstermeyecektim,
Ne yaptın,
Ne ettin de yudun gözyaşlarında beni,
Oysa
Öylece kalakalmak değildi hakkım,
Öylece,
Öylece kalakaldım.

Şu an,
Bir mekânda beklerken dostlarımı,
Kalem
Tutunmak isterce elime;
Yazmak neyse ne de,
Ya okumak,
Kimlerin diline?
Oysa
Sen oku derdim,
Anlardın kelime kelime.

Pınar
Ve güneş
Ne anlarsın?
Oysa
Pınar sularken topraklarımı,
Kurutan güneşe aşığım sanırsın;
Güneş yakarken çıplak tenini,
Bir şebnem düşsün diye yalvarırsın;
Yunmak varken sularında pınarın,
Ne işin
Gecelere doğmayan güneşle?

Yun pınarında
Sabahları olmayan gecelerde.

01.Mayıs.2009 19.05