Oysa Şiiri - Zehra Özdemir

Kimi görsem iyimisin diye soruyor,
iyiyim diyorum iyi..
İnanmıyorlar, ısrarla değilsin diyerek.
En inandırıcı ifademi takınıp tebessümle
hayır iyiyim diyorum.
Sahte buluyorlar, gülüşüm zorakiymiş.
Senin yüzümde bıraktığın bu izi nasıl sileceğim...
Gözlerimin ışığını çaldın, gamzelerimi, içten gülüşümü
insanlara güvenen çocuksu yanımı çaldın.
Sessizce, elvedasız, aptalca giderken.
Neydi sana bunu yaptıran?
Saçmalama hakkını bende mi kullandın?
Sana hiç sormayacağım beni hiç sevdin mi diye
evet desen ne değişir ki...
Beni piç gibi ortada bırakışını unutturamaz.
Sahi sen kendini bağışlayabildin mi?
Yalan, saçma,ölümcül,gözü yaşlı
yaşadık hepsini iki kişilik.
İkimiz de kaybettik.
İyimisin diye sordun dün bana
çok iyiyim dedim.
Birtek sen inandın buna.
Oysa...