Aylar sonra yine bir gün adınla uyanmak
Ve dalgalarımla kıyılarına sürüklenmek istiyorum.
Aynada yalnızlığı sürdüğüm dudaklarımla
Kor kırmızı özlemini öpüyorum.
Bıraktığın gibi.
Oysa ne çok isterdim;
Hala seninle diyebilmeyi.
Hem ben hala seninle desem de,
Sen başarabilecek misin o Kaf Dağı’ndan inmeyi?
Suçlu benim; alıp oralara çıkardım seni,
Bilemezdim beni değil de zirveyi tercih edeceğini.
Her şey hala aynı, hala sende kilitli
Ahların en büyüğü dilimin ucunda gizli.
Başarabilseydim sana kıyabilmeyi,
Çektirdiğin acıları içirirdim zehir gibi.
Oysa bile bile zehirlenen benim.
Arzu Aslı KarayelKayıt Tarihi : 19.6.2007 09:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arzu Aslı Karayel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/19/oysa-57.jpg)
Bilemezdim beni değil de zirveyi tercih edeceğini.
inşallah hatasını görür ve hatadan geri döner.
yüreğin dert görmesin.
TÜM YORUMLAR (2)