Mektubu ezberledim küllerini savurdum yakıp,
Kelepçeme oysa aşıktım,
Bir tavırla çenemi kaldırdım,
Yüzümde ifadem donuklaştı..
Kalemim ikiye kırıldı,
Suda yüzüm çarpıntılı,
Ölü bir yaprak gibi dönüp durdum,
Kanımda damar gibi attı korkum..
Rüzgar yönümü çizdi,
Gözlerimden okundu ıstırabım yanık şeker gibi,
Çığlıkla açıldı ağzımda sessizlik,
Hayallerim büyüktü ama büyüyemedim..
Kendimi kirli hisseden bir çocuktum,
Yalnız terk edildiğini hisseden çocuk,
Zalimce düşlere hapsedilmiş çocuk,
Yalnızlığa sarılmış bir çocuk..
Kayıt Tarihi : 13.3.2025 08:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!