Oysa Şiiri - Mahmut Çopuroğlu

Ne diyeceğimi bilirdim yanında.
Sevmiştim seni oysa.
Güzel gelmişti.
Yaşamak, ağlamak koynunda.
Tez vakitte.
Uyanmak istemeyeceğim bir rüyanın içinde.
Bulurdum kendimi.
Şimdi yokluğunda.
Uyanmak bile uzak.
Bir türlü başaramayacak.
Belki hiçbir şey olmayacak.
Oysa yine seveceğim seni.
Hayatta bir sen varmış gibi.
Yine umutsuz olacağım.
Yine ve yeniden.
Ölecek, boğulacağım.
Keseceğim belki bir yerlerimi.
Acıyacak, sensizliğin verdiği acıya erişene kadar.
Ama hiç ulaşamayacak.
Kanlar aktıkça akacak.
Yalnızlık sürdükçe sürecek.
Hani güzel olacaktı gelecek?
Bu acı başımdan hiç çekip gitmeyecek.
Hiçbir yerde.
Yerim yok sanki.
Bir tek fırtınalı, yağmurlu havaların yanındayım.
Senin yanında olmak isterken, şimdi buradayım.
Oysa mutluluk yakışırdı bana.
Masmavi gökyüzünün ardında bir ben.
Bir de beni en çok seven olsaydı.
Olurdum mutlu.
Olurdum aşık.
Acılar kederler.
Uçar gider.
Söz olarak kalırdı.
Şimdiyse.
Kırılan kalbimin kestiği ellerimin.
Aşkların bittiği.
Çiçeklerin solduğu.
Ayrılıkları dizeleri ile yaşatan şairin elleri.
O eller kopsun.
O eller kırılsın.
O şair yaşamasın istiyorum.
O ayrılıklar yaşamasın istiyorum.
O şair ölsün istiyorum.
Oysa o şair.
Benim.