Oysa Şiiri - Nevzat Güney

Ne çabuk da gitti
Oysa sevişmemiz gereken konular vardı
Paylaşmamız gereken sevinçler
Bizi bekleyen acılar vardı bölüşülmeyi bekleyen
Giderken bir elveda da denmedi
Ne zordur bu el-vedalar
Ellere karışırsın da hızlıca , anlayamazsın
Kimlerle vedalaşman gerektiğini

Yitirdiklerini düşünür insan
Ölmüşlerini, uzaktakileri, konuşmak isteyip konuşamadıklarını
amansız ve zamansız yitirdiklerini
Azalır mi bir insan yitirdikçe
Çoğalır mi içinde kendince
Ne çabuk da gitti
Oysa bir gülüşe sığdıracaktık bir şehri
Anısı olacaktık bu sokakların, o şiirdeki gibi
Ne çabuk anlamını yitirdi her şey
Ne çabuk yitip gitti
Ne zordur bu elvedalar
Kimin kimden gittiğini anlamazsın
An olur, anıların başına bela olur
Kalbinde kırılan bir elveda olur
Sesin titrer, gözlerin buğulanır
İçine gömersin yıldızları
Karanlıklara savrulursun
Geriye bir elveda kalır