Ne sen o eski güneşsin!
ne de ben, mavisiyim yeryüzünün.
oysa sen doğarken,
sana kavuşa bilmek için uzanırdım;
kimi zaman, bir çimenin filizlenişinde.
kimi zaman, bir çiçeğin kokusunda.
kimi zaman, bir ağaçın taze yaprağında.
şimdi seni örtü diye kara bulutlar;
sararmış bir yaprak düşer,
kuru bir gül edasıyla.
çimenlerse halla toprak altında.
Kayıt Tarihi : 29.12.2023 02:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Aşk,özlem
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!