Yaşamaya çalışırsınız bir evi paylaşırsınız bir ömür yetmez gibi gelir, her gün yenilikler bekler sonra yavaş yavaş dumanlanır ortalık sis yaklaşır,
Sonra bir bakmışsınız mumlar sönüyor bir bir..
Karanlık çöküyor usul usul, sinsice sessizlikle birlikte sanki anlaşmış gibi, bir veda eder aydınlık.
Ve “hoş geldim” der karanlık hınzırca,
Zamanla alışırsınız gözleriniz artık karanlıkta da seçer olur, sonra vakit geçirmeye başlarız, bir bakmışız arkadaş olmuş,
sonra kanka yeni nesil tabiriyle ardından dostum diye yapıştırır.
Ve sonra dosttan sevgili olmuşsunuz…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta