Oynayamıyorum Şiiri - Mustafa Emre Kahraman

Şimdi saat gece
Ay doğalı epey olmuş
Yıldızlar kaymış gönlünce.
Sesimde gece,
Sesimde yıldızlar
Sesim sus! ! !

Yüreğime tutuşturdum gözlerini
Yeşil bi ataçla
Okuyorum, yazıyorum, eskiyorum
Seni arıyorum

Şimdi eski bi sandalyede
Yıkık dökük bi birahanede
Özentisiz kelimelerini kafama takıyorum
İçiyorum, yazıyorum, küfrediyorum
Esrik bir koku
Ucuz bir uyku
Uyuyamıyorum…

Şimdi saat gece
Sen rüyadasındır, kimbilir
Kimbilir unutulduk mu
Adım Orhun kitabelerinde mi kimbilir
Adım eski
Adım Göktürkçe
Neyler susun! ! !
Dönme semazen dünya! ! !
Bütün sufiler şeb-i aruzda
Şiir tadında hüzün
Küllük dolu sigara, içemediğim
İçemiyorum…

Şimdi vakit hayli geç,
bi hayli geç kalmışım sana
her şey geçsin! ! !
herkes, mevsimler, yıllar
yaprak yeşilinden geçsin
denizler maviden, toros zirvesinden…
sen geç/me, bir kara gölge misali
yemyeşil gözlerinden…
takvim yaprakları üşüyor
zamanı sensizliğe kurdum
haykırıyor her şey gittiğini….
saatler susun! ! !
İmsaksız,
Tansız,
Sehersiz,
Ve sensizim, neyleyim
Oynayamıyorum…