Sıkıldım oynamaktan
Hep aynı hep monoton
Mutluluk desen hiç yok
Mutsuzluk on yüz bin ton.
Bir an olsun gülmez mi?
Kaderimin ön yüzü
Baharı yaşamadan
Erkenden gördüm güzü.
Oysa benim hayalim
Koşup çıkmaktı düzü
Onu beceremedi
Allahın bu öküzü.
Güvendiğim dağlara
Karlar fena yağıyor
İnek sandılar beni
Hergün biri sağıyor.
Adamdan sayılmayan
Adam olmaktan bıktım
Sıkıldım bu oyundan
Oynamıyorum,çıktım.
Sıkıntılarım elbet
Çabuk geçer umarım
Gün gelir de sonunda
Gözlerimi yumarım.
Kayıt Tarihi : 21.2.2011 11:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Çıbıklı](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/21/oynamiyorum-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!