Oynama Şiiri - Leyla Gezer

Benimle oynama
Çocukken bile oynamadığım
Bu oyununu oynama
Yürekleri haklılık için çarpan
Yaşamlarını dürüstlükle yöneten
İnsanları sevdim ben
Kalıbın suvalarından insan
Kalbinide sevgi dolu sandım
Ben
Oysa kalıbının adamı değilmişsin
Yakınlarını hiç sevmemişsin
Oynuyorsun Yaşam sahnesinde
Kabul etmelisin ben artık oynamıyorum
Hatta seyirci bile olmak istemiyorum
Ben bu kulisin kokusunu duymak istemiyorum
Dışarı çıkıp hava almak istiyorum