Oyma Sandık Şiiri - Emine Sipahi

Penceremin önünde, izlerken son baharı
Sararan yapraklar ,sürüklenirken rüzgarla
Bende sürüklenirim derin... anılarla
Ve bulurum kendimi , eski bir oyma sandıkta

O küçük gibi görünen , oyma sandık
Neler alırmış da içine , inanamadım.
Umutlarımı... hayallerimi..çocukluğumu
Meğer, bende koymuşum sandığa bir şeyler.
Annemin , özenle katlayıp koyduğu çeyizler
Naftalin kokardı seccadeler , tülbentler.

Neler vardır sandıkta,baktıkça göz yaşımı tutamam
İlmik ilmik işlenmiş , eski yaygı örtüsü
Ve daha neler... nakış nakış bohçalar
Aldılar beni ,zamanda yolculuğa çıkardılar
Heder olan hayatım gibi , bu sandıkta kaldılar.

Kapadım oyma sandığın kapağını,
Kederlerimi toplayarak..
Anılar..bir kucak dolusu daha,keder bıraktılar
En güzel hayaller.... bu sandıkta kaldılar
Bu sandıkta kaldılar..