İSTANBUL Bakırköy
sanki dağlar koptu, yerinden oynadı
denizler karıştı,fokur,fokur kaynadı
üzüldü gökyüzü halime, benim yerime ağladı
sel aldı dörtbir yanı,
seniyse eller aldı
muratiarım sayende
hiç olmadı,yarım kaldı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim