Öyleyken Şiiri - Necati Sarıca

Öyleyken
Zaman yırtılan bir heybeyken
Neler neler varsa getirmek adına
Hesapsız dökerken
Namlular
Şakaklarında demirler erirken
Onlar heykellere vura
Onlar heykelleri kıra büyüyor
Ezip geçen günleri
Kış gelince gölgeleriyle giyiyor
Haritaları canlı tutan
Gölgeleriyle yıpranan elbiseyi
Öykülerin penceresinden
Çağırırken sesi
Bir çemberi her yerinden toprağa değdiği
Gökyüzüne çevirmenin sesi