Öylesine Sevdim Şiiri - Sare Demir

Hiç yüksünmedim sevdamı anlatırken sana
Söylenmemesi gereken herşeyi bir bir söylerken
Utanmadım hislerimden
Bir çocuk saflığındaydı belki arzularım
Hiç kadınsı olmadım
Ben seni öylesine sevdim işte...

Yaralı bir dost gibi
Paylaşmak istedim eksik yönlerimi
Tamamlamanı bekledim
Bekledim sonsuz gecelerde
Gel-gitleri oynarken nefsim yüreğimde
Kahrettim seni benden çalan gerçeğe!

Hiç ağlamadım sensiz geçen günlerime
Yazılmaması gereken herşeyi bir bir yazarken
Korkmadım olacaklardan
Bir melankolinin duygularıydı belki acılarım
Hiç ihanet etmedim kendime
Ben seni öylesine sevdim işte...

Belki bir baba gibi
Karşılıksız bekledim bütün sevgini
Tutmanı istedim boşlukta kalan ellerimi
Bekledim sabahlara dek
Sonra sızlayan ellerimle sardım yüreğimi
Kahrettim seni benden çalan gerçeğe!

Hiç düşünmedim siyaha beyaz demeyi
Yakıştırılacak sıfatları bir bir hesaplarken
Sıkılmadım tekdüzelikten
Sadece insan gibi yaşamaya çabalarken
Hiç isyan etmedim
Ben seni öylesine sevdim işte...

Koskoca ormanın gölgesinde
Tek başına ayakta kalmaya çalışan dağ çiçeği gibi
Rüzgarda savrulurken üşümedim
Güneşte kavrulurken hiç yanmadım
Bekledim sonsuza dek... bulduğumu sandım
Kanayan yaralarımı saracak bir sevgili
Sonra.......
Kahrettim seni benden çalan gerçeğe!

Hiç görmek istemedim rüyamda seni
Yüreğimden sana uzanan gizemli bir yol olsada
Haramdın bana... anlasana
Bir ateş avuçladı ellerim henüz korlanmamış
Buram buram dumanı tütüyor
Hasret akşamlarında

Bu ağır, çileli yükü zevkle taşıyorum
Kavruluyorum; fakat yine de susuyorum
Sevdamı sadece sulara yazıyorum
Hiç bir nesne kirletemesin diye
Ben seni öylesine sevdim işte...

Şehvet arzularıyla örtünmüş bedenlerin hayvani duygularıyla değil
Toprağa düşen kar tanesinin saflığında...
Ben seni öylesine sevdim işte....
Öylesine...

(04.02.2007, TOKAT)