Yaklaşan son durağı
Hiçlerle heba edilmiş ömür otobüsünün
Eğelemekten dişleri kalmadı artık
Hayatımızın çelikten törpüsünün
Hatırlıyorum.
Ağustoslarda üşüyüp titrerdik..
Ben sensiz olanlara seni aratıyorum,
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.
Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
Devamını Oku
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.
Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
ahh arya ahh seni tanımıyorum ama üstüne yazılan bu mektuba ağlıyorum şu anda...hocam üstadım lütfen şiir sayfama buyurun ve şpiirciklerime bir göz atın saygılarımla...mehmet yücedağ
MÜZÜK MÜKEMMEL DİZELER ÇOK GÜZEL ...KUTLARIM
yürektir insanı ayakta tutan
o yoksa cesettir geride kalan.
arkadaşlar düşünen adamın heykelini kaldırın onun modası geçti şimdi uyuyan ve giden adam heykelini dikin
Ne ihanetler gördük
Ne acılar kazıdık yüreğimize,
Ne umutlara heba ettik yarınlarımızı
Ne bıçaklar gördü dost elinden sırtımız.
Söz ARYA...
İçime damıtsalar da yaşlarımı
Ben gözlerime susmasını söyledim.
Artık ağlamayacaklar
Yaşamın anlamıda mücadele değilmidir? Böylesine sevilirken, böylesi dostlarınız varken...
Gitmek niye?
bu düzenlemeyi senmi yaptın keşke seslendirende sen olsaydın.
Vefalı bir serzeniş ... Gitme demek adettendir ama yine de gerktiği zaman gidilir yolunuz açık olsun.
Filiz hanım
Hepimizin hayatlarımızda mutlaka tıkanıp kaldığımız kör noktalarımız olmuştur. Kör noktayı bilirsiniz. Gece özellikle uzun yolda araba kullanırken karşı yönden gelen araçla sizin arabanızın farlarının çakıştığı o nokta işte. İki arabanın tüm aydınlatıcı ampullerine rağmen ne önünüzü ne sağınızı, solunuzu göremezsiniz. şaşırırsınız ne yapacağınızı. Bir kaç saniye sürer bu durum. Sonrasında normale döner her şey ve önünüz aydınlanır yeniden.
Sanıyorum böyle bir kör noktayı yaşıyorum şu an. ve inanıyorum ki bir kaç saniye değil belki ama bir kaç süre sonra yeniden aydınlığa çıkacağım. Bu bir kaçış değil dost. Zira biliyorum ki insan kendi gerçeğinden asla kaçamaz. nereye giderse gitsin o gerçeği yedeğinde götürür. İşte bu düşüncelerle belki yıllardır üzerini örterek unutmaya gayret ettiğim kendi gerçeğimle yüzleşmek ve gerekiyorsa eğer, neşter vurup cerahati dışarı dökmek için bir nevi tedavi amaçlı gidiyorum.
Hiç tanışmamış olsak da bu buhranlı günlerimde gösterdiğiniz yakın ilgi ve alakanız, esirgemediğiniz desteğiniz için size minnettarlığımı ifade ediyor gelecek günlerde dudaklarımızda tebessümlerle mutluluk şiirlerinde buluşmak üzere 'ŞİMDİLİK' esen kalın diyorum..
Saygı ve sevgilerimle..
bunu okuyunca o kadar mutlu oldumki döneceğini okumakla ve inanıyorum hatta eminim sen o kör noktaların üstesinden geleceksin
ve eskisinden dahada güçlü bir şekilde .
şimdiye kadar suskun kalmamın nedeni sadece üzülmüştüm ama görüyorumki sen ayaktasın ve bu sıkıntınında üstesinden geleceksin.
ALLAH 'a emanet ol
EYVALLAH
Mustafa bey ya ben çok duygu yğunluğu içinde okudum şiirnizi ve açıklamanızı...Sizin yaşamış olduğunuz sadece size ait olan bir şey deyil ki..Hani bir söz vardır: Ben ne insanlar gördüm üstünde elbise yok, ben elbiseler gördüm içinde insan yok...Ben sizin şiirlerinizi hiç okumamıştım.Ama bu insani duygularınızı okurken geç kalmışlığıma çok üzüldüm...Sevgili dost...Hani yukarıda bir örnek verdim ya...Siz üstünüzde elbise olmayıp, insani bir yüreğe sahip olan duyguları güzel bir insansınız...Tekrar buraya gelerek şiirlerinizi bizimle paylaşacağınızı ümit ediyorum...Eminim ki bu yürekten çok güzel şiirler akmıştır...Lütfen bizi kırmayın...Zaten bu güzel yüreğin sahibi kimseyi kıramaz...Yanılmıyorum değil mi?Yüreğimin en dost köşesinden saygılarımı gönderiyorum...
Orhan ÇAPAN
Aryaya Mektup.....
Yaklaşan son durağı
Hiçlerle heba edilmiş ömür otobüsünün
Eğelemekten dişleri kalmadı artık
Hayatımızın çelikten törpüsünün
Hatırlıyorum.
Ağustoslarda üşüyüp titredik..
Ter söktürdü alnımızdan karakışlarımız
Çocuksu ütopyalarımızın takıldığı
Kaçan her trende asılı kaldı bakışlarımız.
Amortisiz biletlere abone yaşadık hep
Tuzumuz hiç kurumadı
Deli tayları gibiydik umut yaylalarının
Sularımız bir türlü durulmadı
Ön sıra müdavimleriyken nümayişlerin
Avazımız çıktığınca bağırdık meydanlarda ya
Sesimizi
Kendimize bile duyuramadık
Duyuramadık ARYA
Kimselere değil.
İsyanım kendime benim
Nice zamanlar var ki
Çekmişim kendimi kendi kızağıma
Ve kim bilir kaç bin senedir
Salaş meyhanelerin en loşlarında
Sigara paketlerine şiirler yazıyorum...
Düşünüyorum da.
Ne var ne yoksa geçmişe dair
Hepsi boşmuş.
Hepsi yalan,
Hepsi angarya..
Beni duyuyor,
Anlıyor musun ARYA? ..
Hani bazen..
Zamansız bir fırtınaya yakalanırsın
Kabarır denizin bazen,
Gemilerin karaya vurur.
Bazen...
Bir tabutta kırıklıklar mezarlığına uğurlarsın ya düşlerini.
Umutların ardından duaya durur.
Hani bazen...
Cam kesiği yaralarından içine kan damlar ya..
İşte öyle düşüyor canım toprağa,
Damla, damla çürüyorum
Tükeniyorum ARYA...
Ne ihanetler gördük
Ne acılar kazıdık yüreğimize,
Ne umutlara heba ettik yarınlarımızı
Ne bıçaklar gördü dost elinden sırtımız.
Söz ARYA...
İçime damıtsalar da yaşlarımı
Ben gözlerime susmasını söyledim.
Artık ağlamayacaklar
ARYA...
Gidiyorum ya..
Köşe başlarında vurulurken umutlarım.
Kör kurşunlara gelirken bile acımamıştı böyle canım.
Düşlerim bir amansız kasırgada savrulmada.
Canımdan vazgeçtim
Vazgeçtim ARYA..
Vazgeçtim ya..
Sevdalarım kahpece vurulmada..
Dardayım
Dağdayım
Bir YABAN meyhanede
Şişe toprak
Bardak benim
Şarap sen.
Doldurmuşum içime seni
Dolmuşum ağzıma kadar
Şimdi içmek zamanı
Kaldır kadehini ARYA
Vur şişenin dibine
VUR.
Bak
Saçlarımdan yüreğime akıyor YAĞMUR
Kirpiklerimin ıslaklığı ne gam? .
Gam değil GÜZEL BAHÇE nin yokluğu
Dert değil imbat
Ben bütün karanlıklarımı bile
Maviye boyamışım
Maviyle boyalanmışım
Şimdiye kadar boş yere oyalanmışım
Oya'lanmışım.
Kurtuluş reçetesi yaptım kendime ayrılıkları
Tekmil gidişleri içimde sakladım
Dudaklarıma gizledim o gizli vedayı
Suçlamıyorum kimseleri yanlış anlama
Ben kendim şırıngaladım kendime
Eroin zehiri bu sevdayı.
Kaybolup gidiyorum işte
Arkamda anıları bırakarak.
Hatıralarım çilekeş bir ömrün.
İhanetler yaşamış zulasında
Ve bütün hikâyem
O salaş meyhanede üstünü bahşiş bıraktığım
Hesap pusulasında...
(Uzun zamandır gözlemlediğim çiğ süt emmiş insanlar vardı.bir de bunun yanında özü ve sözü ayna olan biri.çok dinlemiştir derdimi hayat hikayemi.istedim ki giderken ona bir teşekkür edeyim ve emanetlerimi sağlam bir ele teslim edeyim.Bacım dediğim güvendiğim Arya sen bilirsin beni.Kardeşliğin için dostluğun için sonsuz teşekkürler can kız.)
Mustafa Şekerci
arkadaşım en çok beyenen bu şiiri ...en çok üzülen bir dostun olarak ben gidişine eksik olacağım inanki dostluğun yazılar çok önemliydi oysa bazı nedenlerin olabilir ama yazmamak adına haksızlık etmiyormusun kendine ...haksızlık etmiyormusun seni sevenlerbir daha düşün bence şiiri muhteşem ...alıyormusun muhteşem sevgiyle her zaman bir dostun olduğunu unutma
......BURDAYIM......her zaman
müzeyyen başkır
Bu şiir ile ilgili 27 tane yorum bulunmakta