Öylesine Bir Sevda Şiiri - İbrahim Kılınç

Sevdanın imbiğinde,damıtılan bir gönül,
Hasretin fıçısında,durup mayalandıysa,
Nâr-ı cehennemde ki,ateş ona neylesin,
Şu fani dünyada kul,böylesine yandıysa.

Çorakta açamayıp,solamayan bir gonca,
Şans diye koparılan,dört yapraklı bir yonca,
Nâr-ı cehennemde ki,ateş ona neylesin,
Candan maldan vazgeçip,hasret ile kalınca.

Gülünden ayrı düşen,kanadı kırık bülbül,
Bülbülün hasretiyle,göz yaşı döken o gül,
Nâr-ı cehennemde ki,ateş ona neylesin,
Ömrü yangınla geçmiş o zaten sedece kül.

O sevdayı öğrenmiş,çöllerde Mecnun ile,
Gıpta ile bakarmış, dağ delen Ferhat bile,
Nâr-ı cehennemde ki,ateş ona neylesin,
Onda ki yangınları,getirmez mısra dile.