ÖYLESİNE 5
Çocuksu bir bakış,korkarak, üzülerek ve de anlatamayarak
Ne seni taşıyordum, ne de kendimi
Bir harita görüyordum düşlerimde, düştükçe boğuluyordum kimsenin hissettiğimi karasal iklimlerde
Gülüyordum, ve de geçiyordum sabahlara
Kimsenin dinlemedi sabah ezanlarımı bende dinlemiyordum
Çünkü anlamıyordum artık seslerin gizemini
Bir tarafa bırakıyordum,kendimi, tarafsız kalıyordum senin karşısında
Sen aranıyordu, sensiz sabahlarda
Ilık ılık üşüyordum, nedenini bilmiyordun
Artık vazgeçmiştim kendi yalanlarımdan
Artık sevecek yerim kalmamıştı, senin ise görecek gözlerin taşınmıştı
Kişiselleştirmiyordum seni,çünkü sen kişi değildin zaten
Bir kişi kadar anlamın yoktu
Çünkü bir kişiye dökülen gözyaşı kadar yoktun sen
Şiirlerde geçiyordun sen
Usulca gözlerimden
Eski anı olmuştunsa
Ah bir bilsen,ama neyi
Ah bir anlatsam, sevmiştim bir aralar
Ancak neyi,kimi
Ah bir bilsen
m.s
Şair HejaryanKayıt Tarihi : 18.1.2006 17:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!