Öylesine Şiiri - Ahmet Fatih Erdöl

öylesineymiş gibi dolaştıkların yanımda
iki ayrı gezegenmiş gibi ardısıra
koşturmacan belki seni rahatlatıyordur
yanımda olduğun uzaklar ,her şeyden daha uzak
güneşten bile daha uzak
bir karanlığın sonsuz uzaklığı gibi belki ?

tükettiğin umutlarım ,tükettiğim, tükettiğimiz
koca koca denizleri doldurur
yinede sinmez bu tiyatrona karşı içimdeki öfkem
sen dolaş öylesine
belki bulursun imkanını öldürmenin beni öylesine
öyleyse durma koş daha derinden
çünkü ölmek hayalini kurduğum bir duman
bu ateş canımı çoktandır sıktı

ama öylesine gezerken bana deyme
utandırma kendimden beni
seni aşamıyorum
her öylesine dolaşırken bana deydiklerinden sebep
ama lütfen sen beni dinleme yinede
sevgiler