unutmak için önce hatırlamak gerekli
yansımamda gözlerinin kanlı izleri
ne yapacağımı söyle bana
ama sen hala çıkarmamışsın o beyaz kefeni
ölümlerle sabahladım ardıma bile bakmadım
senden kalan her boku içimde sakladım
çocukların masumluğunu yalanlardan saklayamadım
sen gitsen de hep seni şiirlerle yaşattım..
masumiyeti olmayanın gülümsemesi olmazmış
ayak izlerinin gölgesi insanlara mı kalmış
çiçek böcek ihtiyar meğer hepsi yalanmış
çocuk olan bu dünyada fazla yaşamazmış..
şimdi çocuk parkları karanlıklara kaldı
şu nasırlı ellerim tabutlarda kaldı
ne olursun söyle bana
yitip giden çocukluğum toprağın altında kaldı.
ELLERİMDE RESMİN seni kalbime gizledim
topraktan aldığım nefreti tabutlara çizdim
ne tükendim ne bittim kendime yetemedim
beni sensiz yaşatan yaşamın nefesini.....mm..
Kayıt Tarihi : 22.10.2021 22:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!