Öylesine Şiiri - Ergün Bilgi

Öylesine

Kaçıyorum düşlerimde
Alemlerden bambaşka alemlere
Alarak çocukların gülen gözlerini de
Ve çalarak gün ışığı ipek saçlarından
Bir yudum mutluluk makaslayarak
Güleç yüzlerinden

Mavi papyonlar takıyorum
Çocukluğumdan çaldığım bayramlarda
Lavanta limon kokusu avuçlarımda
Biraz da sevdiklerimden
Yaşama sevinci gözlerimde
Ve yaldızlı şeker kabukları ceplerimde

Uzun gölgeler çizerek
Çın çın bir güneş yükseliyor gözlerimde
Binlerce baloncuğun ardından
Parlak
Yusyuvarlak...
Ve çın çın bir ses küçücük avuçlarımda
Yıldızlar serpiyorum sonra
Sim gibi lacivert gecelerime

Tomurcuklanıyor içimde
Taptaze bir ben
Ve kaçıyorum
Kendi bedenimden
Sarılıyorum bir çocuğa
Sarmaş dolaş kendi içimden

Pazarlar panayırlar görüyorum
Canlar alınıp canlar satılan
Ve canlar alıyorum
Dilsiz cellatlardan
Sonra kumrular konuyor hanların bahçelerine
Ve pervazlara güvercinler
Su içiyor bir serçe
Kurnadan boynunu dikerek
Hanlar aydınlık, canlar aydınlık
Yüzler aydınlık, gözler aydınlık
Vurulmuyor göçmen kuşları dünyamda
Çöküyor karanlık yuvalar dağlarda
Sonra göçüyor tüm yarasalar
Ölüyor nasırlara doymayan kemirgenler
Susadıkça doya doya
Alın teri içenler
Ve dişleyenler kainatın şah damarını
Keneler
Engerekler…

Bir alem çiziyorum düşlerimde
Çocukların güleç gözlerinden
Aydınlık yüzlerinden
Gül yaprakları serpiyorum takvimlerden
Güneşli göklerden yemyeşil göllere
Yıldızlar serpiyorum sonra
Sim gibi lacivert gecelerime
Kağıttan gemiler bırakıyorum mavi denizlere
Selamlıyor tüm ülkeleri çocuklar
Çocuklar el sallıyor kıyılarda
Bir çocuk kalıyor onlardan geriye
Ve çırpınıyor...
Çırpınıyor kendi içimde

Ergün Bilgi