Öylesine Şiiri - Özge Bilge

Sessizliğe büründüm
ve
Ankara"ya baktım en tepeden,
ardından
Anıları bir bir çıkarttım yerinden..

Düşündüm, düşündüm,
Düşledim aslında kendimleyken...
Nelerden vazgeçmişiz,
Neler yitirmişiz..
Her yitirdiğimiz suretten;
Yeniden doğumlar yaşamışız,
Sıfırdan başlamak gibi olmuş çoğu kez..

ama

yine de...

Pes etmemişiz, inatla var olma çabası içinde.
Her bitişte, her geri gelişte;
Yeniden ve yeniden küllerimizle doğmuşuz aslında.
Tüm sahteliklere, tüm acılara göğüs gererek kendimiz olmuşuz..

Karşımızdaki insanlar; "sen nasılsan öyle kabulümsün" diyememiş!
Emek vermemişler,
Sevgiler de yenik düşmüş bu zamanın acımasızlığına,
Leyla Mecnun'unu kaybetmiş,
Şirin Ferhat'ını..

Öyle bir zaman yaşamışız ki
Kaybetmelere de alışmışız, kazanmalara da...