Öylesine Şiiri - Vahit Aydemir

Yine estirir gönül, şairlik özlemini;
Hele bir de duygular, bulurlarsa demini.
Gönlüne bir denk arar, gönlü bir özlem sarar;
Yazdıkça yazmak ister, kalmaz kalemde karar.

Bu coşkunca hevese engel olamazsın hiç,
Ne sendedir kabahat ne bir başkasında suç.
Uç uçabildiğince, gönlüm hayallere uç;
Gönlümün şenliğine ortak bulamamak suç.

Hayalemi dalmalı, hep böylemi kalmalı;
Bahar, bayram ve deniz; yaşamdan zevk almalı.
İnsan kendini nasıl hissediyorsa öyle,
Dostuna ve kendine anlayışlı olmalı.

İnsana kendisinden ve dostundan fayda var,
Dostu olmayan kişi hiç kimseye olmaz yar.
Yaşamayı bilemez, zevk almazsan dünyadan;
Dünya kendine zindan, dostuna da olur dar.

29 Eylül 1978