Öylesine 19 Şiiri - Oktay Baykurt

Bir cumartesi öğleninde
pencere önü yanlızlığımdan sana sesleniyorum...
Akdenizin lodosu her ne kadar uykuya salsa da beynimi
gözlerimi tütsüleyen ekrandaki resmin muson hızıyla uyandırıyor beni...
Gökteki nem, terden kalıplar çıkarıyor ama
ben yine resmine poyrazlanıyorum....
Sırtım bir üşüyüp bir ıslanıyor,
kulaklarımda aç sivrisinek müzikalleri;
dilimde ramazanın susuzluk zındanları;
ben yine alamıyorum bu eski kafalı sevdamı senden...
Yazdıklarım kuramsız bir mevsime benzese de
ben yine de bu eylülün sırtından inmeyeceğim...
En sevdiğime
en sevdiğim sonbahardan seslenmek
ve ona sarıyı sevdirmek;
onunla kremit kırmızısı yapraklardan sandallara binip
sevdanın gövdesinden düşmek,
yeşili küstürüp,mavi gözlerine ilhak olmak ne güzel şey...