Öylesine... Şiiri - Çağatay Yalçın

Sevmek…
Acımasız bir hayatı yaşarken,
gökyüzünün hep karanlık olduğu bir zamanda…

Sevdalanmak…
Çılgınca ve delicesine…
Sevdayı yürekte tutabilmektir zor olan…
İşte o zaman büyüksündür…
İşte o zaman tadına varırsın yaşamanın…
ve işte o zaman başlamışsındır kavgana,
acımasız ve zalim hayatla…

Ve AŞK…
Hep kaçmak istediğin,
ama her seferinde ona doğru koştuğun…
Her üşüdüğünde ona sarılarak ısındığın…
”seviyorum” ve “sevdalıyım” derken yüreğinde yanan o ateş,
ve damarlarında gezen o hırçın sel…
ve aklını donduran o soğuk rüzgar…
En önemlisi de,
tüm bunlara;
”A”cılara “Ş”ikayetsiz “K”atlanabilmek…