Kelimelerimi biriktirdim gün boyu..
sırf senin için..
zor oldu sizden senliğe geçiş bende..
çokluğu azaltmak gibi..
gizleri açığa vurmak,
münasebetsiz hayallerde yok olmak gibi..
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Zaman zaman şiirsel estetikten uzaklaşılmış ama yinede okuyucuyu içine alabilen temeli sağlam bir şiir...Belki küçük düzenlemeler yapılabilir diye düşünüyorum...Saygılarımla...
Benden iki nokta fazlaydın..
kelimelerin satırları kovaladığı düş aleminde
son mesajına takılı kaldım..
Sözlerinde,
tanrıların sofrasında yem olarak kullanılmış ağız dolusu küfürdü “kalite”..
ben
sadece
ben olmalıydım.. akşam düşmesin o kentte gündüzlerin gizi daha heybetlidir eminim....Öylesine'ler tam bir kaos olmuş dizelere ve sencilikler yine düşmüş izlerin peşine..aslı şahince konuşmuş mısralar...bir daha ki dizelerde ben yine varım diye..harikasın tek kelime!!!!!
selemde birikmiş kirli çamaşırlar gibi..
birikmişti, yılların zamanlarında hem de...bir nefes ti kirlilerin ütülenmesi aslında..bir ütü gerekli idi buruşuk sol yanımın düzelmesi için, kimi rasgele basmıştı kırışıklığımın üstüne, kimi de basılı bırakmıştı, yanarak çıkmıştım o ateşlerden, bazen kat kat bazen de, kalbur gibi giymiştim, ateşten elediklerimi...öyle biriktirmiştim ki aslında, anlaşılamama ile savaşmaktan yorulduğum bir zaman dı, gözlerine takıldığım ve kaybolduğum...gerçek derinlikti, düşüpte çıkılamayacak...
düşler kuruyorum iklimler üzerine..
serin rüzgarlara bırakıyorum sudaki titreşimleri..
içime kaçıyorum sen değdikçe..
hava serinledi iyice..
ne avuntularda ne düşler yakmıştım bir bilsen, iklimleri nasıl değiştirmiştim bir bilsen...gözlerine dokundukça, gidiyorum bilinmezlere, varlığımdan öte, benden ırak olmuşluğun içinde durulmazları yaşıyorum, kendimce..
[içime kaçıyorum sen değdikçe.. ] ne kadar güzel bir anlatım, bayıldım doğrusu, ne yanına ne de üstüne sanırım bir şey koyulmaz, çok şiir olmuş bu satır çoookk..
Çuvaldızlı yıldızları gizler birazdan da bulut, pandomimcilerin sessizliğine..
yorganımdan sinsice geçirir tenime..
görmedim ki hiç yıldız, aksi çıktı hepsi...bulut örtmüşken ışığımı, ne çuvaldızlı yıldızlar ne gök tanrı yakındır bana, yanızlığım kendimedir, satamadığım kiralık bir duygudur...
Ben yanarım..
pencerende karanlık oynaşmasın diye…
cennetten vazgeçtim senin için, cehennemde yalnız yanma diye, senin için yanmaya geldim...sen ise anlık kaçtın, ben cehennemi mühebbet eyledim...
Söylesene..
yalnızlık sıralanır içimde.. ölümlü hecelerde..
farzet ki;
kısa anların uzun durağısın, aslında uzak Aslı'ya yakın nağmeler söylüyorsun, düşün ki damarların kanısın..yine de gecelerin dolunayı, gündüzlerin mehtabısın, çünki yalnızlığının içinde seviyorsun, aslını...
şiirin finali güzeldi ve hikaye kısmıda ayrı bir şiir olmuş,öylesine değildi ama, Tebrikler Aslı hanım,selamlar...
öylesine densede değil aslında...
yüreğin ta derinlerinden akıp gelen dizeler...
belki sitem, belki feryat veya yüreğin isyanı...
ama bu defa farklı bir aslı şahin kalemi ile...
saygılarımla kutlarım....
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta