Niye uzaklaştıramıyorum seni kendimden
Öylesine bendesin ki hiç çıkmıyorsun
Çıkarsan içimden bütün kanım da seninle birlikte akıp gidecek gibi
Öylesin sen, can gibisin
Bir kendimi düşünüyorum bir de seni
Nasıl da yakışıyoruz birbirimize
Sen yaşamasan içimde karanlıkta kalacağım, çünkü aydınlatıyorsun
Öylesin sen, gün gibisin
Yapraklar sararıyor mevsim sonbahar
Hüzne karşı direnişimde dayanağım sensin
Adını andıkça serin sonbahar gecelerinde ısınıyorum
Öylesin sen, güneş gibisin
Yokluğun ile odamda sessizlik, beynimde düşünceler
Güzel hayaller ve kâbuslar birbirine karışıyor, varlığın gülümsetiyor
Uyku çağırıyor beni kapıyorum gözlerimi sana açabilmeleri için
Öylesin sen, rüya gibisin
21 Ekim 2015
Çarşamba
Kayıt Tarihi : 22.3.2017 12:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Yunus Aytek 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/22/oylesin-sen-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!