Öylesi Yok Şiiri - Turgut Uzdu

Çay bardağı sıcaklığındaydı avuçlarımda
Kaşları yay, tamamı gergin uçları ok
Işıklar yanar ay gibi ta en uçlarında
Dağları küçümseyen tay gönlü, öylesi yok yok.

Diz vurur karşısında mevsimler, el etek öper
Bulunmaz iz karlardan, yağmurdan, meltemler eser
Gül yaprağındaki giz görünür, bülbüller coşar
Bir ırmaktan çağlayan söz gönlü, öylesi yok yok.

Bükülür gönlüm gidersen eğer sokaklar dilsiz
Yapraklar dökülür, bahçeler tarumardır, gülsüz
Gözyaşları kopar, sökülür gidenler hep engelsiz
Bıkmaz karşıma dikilir gönlü, öylesi yok, yok.

Oturup her köşe başına garibim onu bekler
Geceleri kırıp teker teker gündüzlere ekler
Mehtabı yıldızla vurup şafakta sahile döker
Saçı yerlere savurup gönlü, öylesi yok yok.