Gecenin yarısı sen,
Yarısı uçtu ölüm yollarına,
Kaç yangın var gönlümde
Biri sönmeden öteki başlar
Nereden çıktın karşıma
Bir anda soluksuz
Savunmasız kaldım
Ölüme bir adım kala
Şimşek gözlerinle karşımda
Aklım son şafakta
Bakışların ateş gibi
Dinmeyen rüzgarlarda
Narinim dilberim
Yalan değil severim
Ne sen bilirsin
Ne de ben
Geleceği.
Ağlamak gelir içimden
Olmayan zamanlarıma
Kaçırdığım duygularıma
Ne soluk alırım
Ne derman
Bulamam dağları
Kalırım ortalarda
Sahipsiz, kimsesiz
Siz oğlu siz
Apansız bir ateş alır beni
Salar gecelere, sürer ufuklara
Rüzgar kanatlarıma vururda
Uçarım sonlu bitik yoluma
Çağırır sonrasında puslu rüyalar
Görmesem de görürüm her gece
Siz rahat uykularda
Biz bitmeyen sonsuz nöbetlerde
Bem beyaz elbiselerde
Bir sevinç çığlık
Yok etmek, yok olmak arzusuyla
Güller açar her yerimde
Beyin kıvrımlarımda
Bir sızı mutluluk akan
Sıcacık
Verdimde almadıkları
Kalbimden gelen
Her bir çiçek
Her biri çiçek
Sıcacık mutluluk
Biraz geçer
Sonra üşürüm
Çok üşürüm
Kendi iç yalnızlıklarımda
Ellerimde sımsıkı tuttuğum
Yarınlarım
Ellerin zannettiğim
Yeni açan güllerim
Sen zannettiğim
Boş yere açan güllerim
Gelse de anlamadığım
Son nefesim
Gitmeli gerek artık
Ateş gözlüm
Birileri elimden tutar
Birileri yolu çizer
Adımlar sessiz
Çok sessiz
Gider sonlara
Öylesi ölesi bir zaman
Bulup götürürken beni
Sen çıkartıp
Alırsın
Gönlüne beni…..
Kayıt Tarihi : 21.4.2004 05:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!