Soluksuz kalabilecegim bir dunyada oylece kala kalmak,
Kimsesiz,sessiz ve bi care hayattan.
Huzunun bedenimi daralmisti,benligimmi kilo aliyordu,
Bu nasilda anlamsiz bir celiski,nasilda kotu bir hal almisti.
Suskunluklar yuklu,vagonlarina yukledigi yabanciliklar her durakta bir son bir son daha,
Yine hayat ve sen birazcikda benden.
Yuruyorum ayagimin altindan kayan bulutlar,
Gokyuzu yerlebir,
Ben yuruyorum,gozlerimde bir ayriligin denizi,
O denizler her an tasabilir,
Goruyorum acilarin kavurdugu bir ani yasiyorum,
Yasanmisliklar nekadar yanliz kalabilir?
Ben goruyorum hayatim soluksuz,geceme huzun isik tutmus,
Suskun yabancilar hicte tanidik degil,denizlerin dalgasi yuzume vurdukca; hayatim daralmis ve ben oylece gorduklerime susarak yuruyorum.
Oylesine soluksuz yasiyabilecegim bir dunyada kimsesiz,sensiz ve ben yine bi care...
Şair SekerpinariKayıt Tarihi : 4.2.2009 01:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!