Öylece bir an...
Ansızın sen, hayallerinde bile olmayan, gerçeğin, tam ortasında...
Anlamazsın,
anlamlandıramazsın...
ne oldu ? nasıl oldu ? Bilemeden, öylece yaşarsın... Bulutlar çaresiz kalır, sen gökyüzüne sığmazsın...Kalbin; sana seslenir,konuşmaya başlarsın. mutluluk bile yetersiz kalır,tarifsiz duygular yaşarsın... Bilirsin orası bir sığınak, sense oranın tek sahibi,orada kalırsın...Tüm hisler ihtişamıyla özündedir...hiç kimse dokunmasın...kalbin seninle yaşıyor zannedersin, oysaki sen,onunla yaşarsın...
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta