Öylece bir an...
Ansızın sen, hayallerinde bile olmayan, gerçeğin, tam ortasında...
Anlamazsın,
anlamlandıramazsın...
ne oldu ? nasıl oldu ? Bilemeden, öylece yaşarsın... Bulutlar çaresiz kalır, sen gökyüzüne sığmazsın...Kalbin; sana seslenir,konuşmaya başlarsın. mutluluk bile yetersiz kalır,tarifsiz duygular yaşarsın... Bilirsin orası bir sığınak, sense oranın tek sahibi,orada kalırsın...Tüm hisler ihtişamıyla özündedir...hiç kimse dokunmasın...kalbin seninle yaşıyor zannedersin, oysaki sen,onunla yaşarsın...
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta