Öylece bir an...
Ansızın sen, hayallerinde bile olmayan, gerçeğin, tam ortasında...
Anlamazsın,
anlamlandıramazsın...
ne oldu ? nasıl oldu ? Bilemeden, öylece yaşarsın... Bulutlar çaresiz kalır, sen gökyüzüne sığmazsın...Kalbin; sana seslenir,konuşmaya başlarsın. mutluluk bile yetersiz kalır,tarifsiz duygular yaşarsın... Bilirsin orası bir sığınak, sense oranın tek sahibi,orada kalırsın...Tüm hisler ihtişamıyla özündedir...hiç kimse dokunmasın...kalbin seninle yaşıyor zannedersin, oysaki sen,onunla yaşarsın...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta