Öylece Bekliyordum Şiiri - Duygu Tamer

Dünya dönüyor
Zaman zamanın içinde eriyor
İnsanlar bir yerlerde koşturuyor
Bense zamanın zamansızlığı içinde
Öylece bekliyordum
Saatin tik takları
Kalbimin ritmine yetişmeye çalışıyor
Bense öylece bekliyordum
Vakit bir ikindi üstü
Bir sonbahar akşamı
Rüzgar simdiden esir almış yalnızlığımı
Yağmur yağmak için bahaneler ararken
Ben öylece bekliyordum
Güneş çoktan elini ayağını çekmişken ortalıktan
Bulutlar sitemkâr çehresini çevirmişken başka ufuklara
Ben öylece bekliyordum
Bir kedi yavrusunun titreyen küçük bedeni
Koştururken sokaklarda
Gri tüylerinde dolaşan rüzgarlara aldırmaksızın
Bir kuytu köşe peşindeyken
Bense öylece bekliyordum
Keskin bir yemek kokusu
Sokağı doldururken
Toku açı yoklarken
Yağmur damlaları ile sarmaş dolaş
Öylece bekliyordum
Gözlerindeki cennet
Bu dünyadan çok ötede bir yerde
Uzanıyorum ulaşamıyorum
Dünya dönüyor
Zaman zamanın içinde yok olurken
Ben rüyanin içinde bir gerçekte
Öylece bekliyordum