Şair elinde kalemi bir parça kağıt,
Sen ben hepimiz gibi yaşar, yaşamaz
Yer içer yatar kalkar uyur uyanır
Hepimizin göğü altında sokakta caddede
Ormanın yeşilinde, denizin mavisinde
Irmağın akışında derelerin çağlayışında
Göz akıl yürek beraberliği ile dizeler,
Dökülür kağıtlara konuşan dil ve dudak olur.
Aklıma düşüyorsun ya gönlüme uğramadan
Geçip gidiyorsun öylece
Gecelerimi gündüze çeviren karanlıkları
Işıklarla boğan sen muhteşem kadın ey yâr!
Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 202. 04. 30 /
Kayıt Tarihi : 2.5.2020 14:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dinmez Er](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/02/oylece-51.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!