Öylece... Şiiri - Suskun Yönetmen

Çenesi kırılmış,suratsız bir surat
İhaleden ihaleye kaybeden bir sanat
Ne olduğu belli dünyanın,ne yaşadığı,
Ne de öldüğü işte; öylece...

Fark edilme dürtüsüyle,yaşanmışlıklar
Bazen bir limanda,vapur gezintisinde
Hani özler insan; martıları,maviyi,
Öyle işte,sadece öylece...

Duruyorsun bir anda,anlamadan
Şehrin mi desem,ülkenin mi? Bilemem!
Belki dünyanın tam ortasındayım,
Sessizce duruyorumdur,öylece...

İki ayak üstünde gezenleri seyrederken gözlerim,
Deryalara dalıp,hayalleri sıralarken kalbim,
Biçaresiz kalınca aklım,sırayla ve en son vücudum,
Üşüyorum; öylece...

Buz gibiyim,odundan yontma ateşli bir kalemle?
Huysuzum son günlerimde,deli değilim artık,
Şaşırıyorum zaten,en çok bu halime,
Bir anda; değişti dünyam,öylece...