Gözlerinin rengindeydi yapraklar geldiğin zaman,
Sen gidene kadar da öyle kaldılar...
Ne rüzgâr indirebildi onları dallarından,
Ne de değişen mevsim senin gidişin kadar...
Zamansız bir ayazda dökülünce ümidim,
Üşüdüm sensizliğin ortasında yapayalnız...
Biliyorum bir başka mevsimde bekliyorsun sevgilim,
Yüreğin her zamankinden daha da ıssız...
Bir ürkek güvercin kadar masumdun,
Konuverdin kalbimin en bilinmez yerine...
Geceleri nereye kaçtığını bilmediğim uykumdun,
Gündüzleri misafir olurdu gözlerim gözlerine...
Sebepsiz ve vedasız sonsuza akıp gittin,
Öylece bırakarak başlayamadan bittin...
Kayıt Tarihi : 6.10.2007 12:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!