Her sabah gözlerimi simsiyah bir karanlığa açıp,
Yönümü sensizliğe döndükten sonra,
Sensiz geçirmek zorunda olduğum saatlerle cebelleşmek,
Sevip de sevilmemenin ağrısını uyanır uyanmaz göğsüme takıp,
İçime bir nefes acı çekmek...
Öyle zor ki...
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta