Öyle Yollar Gördüm Ki Şiiri - Burak Güven

Öyle yollar gördüm ki
Kar kaplamıştı üstünü
Gurbet habercisi rayların,
Feryat figan seslerini işittim
Boynu bükük vagonların.

Öyle yollar gördüm ki
Güç bela tırmanılıyordu eteklerine
Geçit vermez Bolu Dağı’nın,
Hasreti çöküyordu sineme
Sarışın tarlalarla bezeli Konya Ovası’nın.

Öyle yollar gördüm ki
Amansız hastalığına şifa arayanlar
Ulaşamadan bir sonra ki istasyona
Telef oldular, yazık oldular.
Ne bekleyen vardı yollarını
Ne de arkada bıraktıkları.

Öyle yollar gördüm ki
Âşıklar sarılıyordu birbirlerine,
İçten bir tebessüm ettim onlara
Sonra,
Sonra incindi yüreğim.
Defterimin arasında kurumuş bir gül gördüm
Anladım ki, hiç bitmemiş
Sana olan hasretim.

Öyle yollar gördüm ki
Çocuklar nefes nefese koşuyordu tarlalarda,
Gariban bir çoban koyun güdüyordu meralarda.
Kabullendim artık,
Her şeyi bıraktım hatıralara.

Öyle yollar gördüm ki
Kavuşmanın mutluluğu aciz kalırdı
Gurbetin acısından.
İnsanoğlu çaresizmiş, anladım
Annesine asker selamı veren genç bir
Yiğidin gözyaşından.

Öyle yollar gördüm ki
Gide gide usandım.
Gönlüme düşmüş kor alevden bir sevda,
Koca bir gençliği bu sevdanın yollarında harcadım.